Ziemia Królowej Maud – tajemnicza kraina lodu

​

Ziemia Królowej Maud to obszar Antarktydy, który formalnie należy do Norwegii, choć zgodnie z międzynarodowymi traktatami nie podlega suwerenności żadnego kraju. Jest to jeden z najbardziej niedostępnych i tajemniczych regionów świata, pokryty lodem i niemal całkowicie niezamieszkany. To tutaj znajdują się norweskie stacje badawcze, a śmiałkowie docierający w te rejony mogą podziwiać dziewicze krajobrazy Arktyki, niezmienione przez działalność człowieka. Surowość tego miejsca sprawia, że tylko nieliczne ekspedycje mogą podjąć próbę eksploracji tej białej pustyni.

Biała pustynia – surowa geografia Ziemi Królowej Maud

Ziemia Królowej Maud rozciąga się na obszarze około 2,7 miliona km² i jest niemal w całości pokryta lądolodem. Średnia grubość lodu sięga kilku kilometrów, a jedynymi miejscami wolnymi od wiecznego śniegu są tzw. nunataki – skaliste wzniesienia wystające ponad powierzchnię lodowca. Region ten położony jest między 20° a 45° długości wschodniej i stanowi część Antarktydy Wschodniej. Na jego obszarze znajduje się wiele gór lodowych i lodowców, takich jak lodowiec Jutulstraumen, jeden z największych na kontynencie. Skaliste pasma górskie, jak Góry Muhlig-Hofmanna, górują nad lodowymi równinami, tworząc krajobraz rodem z innej planety.

Kiedy najlepiej odwiedzić ten lodowy świat?

Ziemia Królowej Maud leży w strefie klimatu polarnego, gdzie przez większą część roku panują ekstremalnie niskie temperatury. W zimie (od kwietnia do września) temperatury mogą spadać poniżej -50°C, a słońce w ogóle nie wschodzi. Najlepszy czas na wizytę to antarktyczne lato (grudzień–luty), gdy temperatury są nieco łagodniejsze, sięgając od -10°C do -30°C, a dni są długie i pełne światła słonecznego. To właśnie wtedy organizowane są wyprawy badawcze i ekspedycje polarne. W tym okresie można też obserwować niezwykłe zjawisko – białe noce, gdy słońce świeci przez całą dobę, oświetlając lodowe pustkowia.

Ślady dawnych odkrywców i współczesne badania

Pierwszymi, którzy eksplorowali Ziemię Królowej Maud, byli norwescy odkrywcy. Region został oficjalnie zajęty przez Norwegię w 1939 roku, a jego nazwa upamiętnia królową Maud, żonę króla Haakona VII. Obecnie w tym rejonie działa kilka norweskich stacji badawczych, m.in. Troll – całoroczna baza badawcza, która zajmuje się monitorowaniem klimatu, lodowców i wpływu zmian klimatycznych na Antarktydę. W stacji pracują naukowcy badający ekstremalne warunki życia i ich wpływ na organizmy. Ziemia Królowej Maud to jedno z najbardziej tajemniczych miejsc na naszej planecie. Surowy klimat, nieprzenikniona biel lodowców i brak cywilizacji sprawiają, że to prawdziwa biała pustynia, która fascynuje naukowców i podróżników.